1. Przy każdych oględzinach okresowych zestawów kołowych kierownik oddziału napraw lub upoważniony przez niego majster wraz z pracownikiem, który prowadzi książkę pomiarów obręczy, obowiązany jest wykonać następujące czynności:
   1. sprawdzić stopień wytarcia obręczy na okręgu tocznym,
   2. sprawdzić podcięcia obrzeży oraz zbadać, czy nie mają one ostrych krawędzi,
   3. sprawdzić, czy nie ma wyślizgania się miejscowego lub łuszczenia się obręczy na obwodzie tocznym,
   4. ostukać młotkiem i obejrzeć, czy nie ma śladów obluzowania się obręczy na kole oraz obluzowania umocowania pierścienia zaciskowego,
   5. sprawdzić, czy nie ma pękniętych szprych oraz pękniętych wieńców kół bosych,
   6. sprawdzić, czy nie ma śladów obluzowania się koła na osi, czy nie ma nadpęknięcia piasty,
   7. przy sprawdzaniu obręczy należy mieć na uwadze czy zużycie ich nie przekracza dozwolonych granic, a mianowicie największe dozwolone zużycie obręczy na powierzchni tocznej mierzone w płaszczyźnie okręgu tocznego po promieniu największego zużycia nie powinno przekraczać dla parowozów pociągów pasażerskich 5 mm; dla parowozów pociągów towarowych, gospodarczych, manewrowych oraz dla wszelkich tendrów — 7 mm,
   8. największe dozwolone miejscowe wytarcie obręczy na powierzchni tocznej w płaszczyznach okręgu tocznego nie może przekraczać 2 mm dla zestawów z łożyskami ślizgowymi i l mm dla zestawów z łożyskami tocznymi.

Uwaga: Przy obręczach parowozów towarowych po ostatnim obtoczeniu, gdy grubość obręczy wynosi 35 mm, największe dopuszczalne zużycie na powierzchni tocznej nie może przekraczać 5 mm,

9. najmniejsza dopuszczalna grubość obręczy w płaszczyźnie okręgu tocznego, mierzona wzdłuż promienia największego zużycia powinna wynosić dla parowozów towarowych i ich tendrów 30 mm, dla parowozów pasażerskich 40 mm i dla ich tendrów 35 mm. Jeśli obręczę nie odpowiadają tym wymiarom należy je wymienić,
10. najmniejsza dopuszczalna grubość normalnego profilu obrzeża obręczy, mierzona na obwodzie zakreślonym promieniem o 10 mm większym aniżeli promień okręgu, powinna wynosić 22 mm; grubość obrzeża nowego wynosi 31,5 mm. W przypadku podcięcia się obu obrzeży na jednym zestawie kołowym suma podcięcia obrzeży nie powinna przekraczać 15 mm, czyli suma grubości obydwóch obrzeży nie może wynosić mniej niż 48 mm,
11. dopuszczalna wysokość obrzeża mierzona do okręgu tocznego w miejscu największego zużycia powierzchni tocznej dla wszystkich parowozów i tendrów powinna wynosić nie więcej niż 36 mm i nie mniej niż 25 mm.

Uwaga: Okręg toczny leży w płaszczyźnie prostopadłej do osi zestawu w odległości 750 mm od środka osi, bądź o 70 mm od wewnątrz płaszczyzny obręczy,

12. prześwit między wewnętrznymi płaszczyznami obręczy powinien wynosić nie więcej niż 1363 mm i nie mniej niż 1375 mm. W parowozowych zestawach dowiązanych prześwit powinien być zawarty w granicach 1359—1361 mm,
13. ostre wytarcia na osiach tendrowych w części między kołami powinny być usunięte przez szlifowanie, głębokość wytarć nie może przekraczać jednak 2,5 mm,
14. luźne obręcze zestawów parowozowych i tendrowych należy umocować przez założenie podkładki między koło bose a Obręcz pod warunkiem, że grubość obręczy dla parowozów pośpiesznych i osobowych nie może być mniejsza niż 45 mm. Dla parowozów towarowych i zestawów kołowych tendrowych grubość obręczy powinna wynosić co najmniej 40 mm,
15. najmniejsza dopuszczalna grubość czopa korbowego, wiązarowego i szyjki osiowej nie może przekraczać wymiarów podanych w zeszycie 6 Przepisów o Naprawie Parowozów Normalnotorowych — Zestawy Kołowe. Wymiary tendrowych zestawów kołowych podano w zeszycie 14 Przepisów o Naprawie Parowozów Normalnotorowych — Tender, 
16. różnica między grubością obręczy zestawów tocznych a grubością obręczy zestawów wózka parowozowego w stosunku do wiązanych nie może przekraczać 10 mm,
17. w razie podcięcia obrzeża zestawu tocznego u parowozu dyszel wózka jednoosiowego przy regulowaniu należy przesuwać w kierunku, z którego nastąpiło podcięcie,
18. każda parowozownia obowiązana jest prowadzić książkę oględzin zestawów parowozowych i tendrowych, a wyniki oględzin za każdym razem wpisywać do tej książki.

2. Dopuszczalne sposoby naprawy:
   1. pęknięcie szprych i wieńca koła bosego może być naprawione za pomocą spawania prądem elektrycznym,
   2. w żadnym zestawie nie może być więcej niż 5 spawanych pękniętych szprych, z których 3 pod rząd, a następne przedzielone jedną całą szprychą,
   3. przy grubości obręczy co najmniej 40 mm i pęknięciu w jednym miejscu obwodu koła bosego pęknięcie to może być pozostawione, aż do czasu naprawy zestawu w zakładach naprawczych.

1. Zbadać zewnętrznie czy stan kadłubów łożysk nie wzbudza zastrzeżeń oraz czy pokrywy są dostatecznie szczelne.
2. Zbadać, czy smar w łożyskach nie jest zanieczyszczony i nie wymaga wymiany.
3. Zbadać, czy aparatura smarna prawidłowo doprowadza smar do powierzchni trących.
4. Zbadać umocowania dolnych części łożysk i w razie potrzeby doszczelnić.

1. Prowadnice zewnętrzne oczyścić i nasmarować.
2. Sprawdzić, czy umocowanie i zabezpieczenie zwór jest prawidłowe.

1. Sprawdzić sprężyny nośne na pęknięcia i luzy a usterki usunąć.
2. Sprawdzić wahacze i wieszaki, otwory smarne oczyścić i nasmarować, a zabezpieczenie uszkodzone wymienić.

1. Sprawdzić stan połączeń pod dymnicą.
2. Oczyścić i nasmarować podpory ślizgowe pod stojakiem.
3. Sprawdzić ze szczególną dokładnością blachy wahadłowe oraz ich umocowanie do walczaka i do ostoi.

1. Wózki oczyścić i sprawdzić, czy nie ma pęknięć i nadpęknięć w ostoi oraz stwierdzić stan poszczególnych części; części uszkodzone naprawić lub wymienić.

1. Przymocowanie zderzaków do czołownic należy sprawdzić. Obluzowane nakrętki dokręcić, uszkodzone wymienić.
2. Cięgła należy oczyścić i sprawdzić ich stan. Po usunięciu ewentualnych uszkodzeń nasmarować je.

Wszystkie części hamulca należy oczyścić i sprawdzić ich stan. Ewentualne uszkodzenia usunąć, a zużyte klocki hamulcowe, których grubość jest mniejsza niż 10 mm, wymienić. Przeguby i części nagwintowane należy nasmarować.